بله؛ تابوشكنى؛ جوان نمينى در نبود امكانات در شهرش و همچنين وجود محدودیت‌های فراوان، جايى براى بروز استعدادهايش و انتقال اندیشه‌هایش ندارد و مجبور است همه‌ی آن جه در افكارش جريان دارد را در تاريكخانه ذهنش تلنبار كند و جه بسا بعد از مدتى به فراموشى بسپارد. شهرى كه حتى يك پارك ساده براى جمع شدن چند نفر ندارد، موجبات فروپاشى و اضمحلال فكرهاى نو و بديع را فراهم خواهد كرد.

اما اينكه چند جوان با تلاش و همت ستودنى خود، به‌تنهایی تمام بار فرهنگى يك شهر را به دوش کشیده‌اند مطلبى درخور تأمل و تفكر است. حركتى كه اين جوانان در چنين فضاى محدود و بسته کرده‌اند، هزاران بار ارزشمندتر است از بازى "بهاره رهنما" و "مهناز افشار"ها در نمايش تئاتر "دور همى زنان شكسپير"...

نمين؛ شهر من؛ شهر ما، در دوران نابسامانى ازلحاظ فرهنگى قرار دارد، همین‌که عضو شوراى شهر، روانه شدن جوانان نمين به شهر اردبيل براى تخلیه‌ی افكار و اندیشه‌شان را فاجعه‌بار خوانده است، مهر تأييدى است بر اين ادعا كه تنها چيزى كه مسئولان شهر کمتر به فكر آن بوده‌اند، جنبه‌های فرهنگى و اجتماعى شهر بوده است.

یادداشت از پیام نگهبان